SubscribeSearch
SearchBlog
-
Joan van der Keuken & Martin Parr II
11:34 PM PST, 11/28/2006
Martin Parr and Gerry Badger : The Photobook: A History volume 1/ The Indecisive Moment: The 'Stream-of-Consciousness' Photobook
In 1955, the 17-year-old Joan van der Keuken caused a stir in Dutch publishing with his book Wij zijn 17 (We are 17), prefiguring the even greater furore that would greet the publication of Ed van der Elsken's Een Liefedesgeschiedenis in Saint Germain des Pres (Love on the Left Bank) a year later. Van der Keuken's book was as innovative as Van der Elsken's in its treatment of a section of society - not a class exactly, but a societal group - that was beginning to be regarded as a class apart.
It is sometimes forgotten in these days of 'youth culture' that it was only from around the 1950s onwards that the young were first talked about in this way. Previously they had been regarded - give a modicum of wild oats sowing and youthful high spirits - largely as replicas of their parents. In the 1950s, however, with its anxious air of repressed rebellion, such attitudes were overturned. The Beat Generation, the Beatnik movement, James Dean - the original rebel without a cause - and a pouting, gyrating phenomenon called Elvis Presley, drew the world's attention to the fact that, since the war, a new alien seemed to have been dropped on the planet - the teenager.
Van der Keuken's two books, Wij zijn 17 and his followup, Achter Glas (Behind Glass, 1957), caught this mood perfectly. Whilst perhaps not stream-of-consciousness in style, they certainly are in terms of attitude, capturing a moment's experience in which nothing much happens except for the moment itself. The 30 pictures in Wij zijn 17 are tellingly simple. Students lounge around in their rooms, doing nothing very much, as if waiting for their adult lives to begin. The mood is uncertain, capturing that moment when childhood ends and youth must take a deep breath and step out into the world.
This was also the theme of Achter Glas, Van der Keuken's second foray into the new form of the 'photonovel'. Two sisters, Georgette and Yvonne, do little more than sit by a window, day-dreaming. And it was this youthful lassitude, this apparent aimlessness, perfectly expressed by Van der Keuken, that caused a degree of controversy. But this view of teenage rebellion at the sulky rather than more active stage rings painfully true. It became a model for other books examining the same phenomenon, not he least of which is the recent work of Van der Keuken's compatriot, Helen van Meene, whose similar view od Dutch adolescents - now in colour - has also proved controversial.
-
Joan van der Keuken & Martin Parr
2:56 AM PST, 11/28/2006
Johan van der Keuken (1938-2001)
Johan van der Keuken started experimenting with photography at the age of twelve. Five years later, in 1955, he published his first book of photographs Wij zijn 17 (We are 17). After studying at the Institute of Cinematography in Paris (IDHEC) Van der Keuken started making films. Around the same time his first writings about photos and films began to appear in Dutch magazines. From 1977 onwards he wrote a column in the Dutch film magazine Skrien called 'Uit de wereld van een kleine zelfstandige' (From the world of the self-employed). Van der Keuken made a large number of films, published several books of photographs, prepared many installations and exhibitions, and taught seminars in European and American film schools. -
Ed van der Elsken & Ata Kando
6:42 AM PST, 11/22/2006
Short Biography
Ed van der Elsken was born in Amsterdam in 1925. He lives and works in Paris from 1950 to 1954. In this period, he lives with Ata Kando and her 3 children.
He moves back to Amsterdam and lives there from 1954 to 1971. He travels a lot for his work, for instance to Bagara, Central Africa in 1957, and makes a long world trip in1959 and 1960 with Gerda van der Veen, his second wife.Shortly after, they have two children Tinelou and Daan. During his many travels, he makes reports in colour for the monthly magazine Avenue.
From 1971, he lives in the country near Edam. In this period, he often travels to Japan and also works in Amsterdam. He is living with Anneke Hilhorst and they have a son named John. In 1998 he is diagnosed with cancer. He dies in 1990.
Ed van der Elsken (1925-1990) - the 'enfant terrible' of Dutch photography - was a talented photographer and filmmaker who expressed his meetings with people in photos, photo books and films for more than 40 years. Strolling through cities such as Paris, Tokyo, Hong Kong and Amsterdam or travelling through Africa and Japan, he preferably took photographs of striking individuals with character. His first photo book was published in 1956 Love on the left bank, which instantly made him world-famous. Some twenty photo books followed. He also made several television films, mostly about subjects regarding his own life.The books:
Love on the left bank (1956)
Bagara (1958)
Jazz (1959)
Dans Theater (Dance Theater) (1960)
Nederlands Dans Theater (Dutch Dance Theater) (1960)
De jong & van dam nv 1912-1962 (1962)
Sweet Life (1966)
Wereldreis in fotoís (world-tour in photos) four volumes (1967-1968)
Eye Love you (1977)
Zomaar in een sloot ergens bij Edam (Just somewhere in a ditch near Edam) (1977)
Hallo! (Hello!) (1978)
Amsterdam! Oude foto's (Old photos) 1947-1970 (1979)
Avonturen op het land (Adventures on the countryside) (1980)
Parijs! Foto's (Paris! Photos) 1950-1954 (1981)
Amsterdam? (1984)
Are you famous? (1985)
Elsken: PARIS 1950-1954 (1985)
San-jeruman-de-pure no koi LíAmour à Saint Germain des Prés (1986)
Jong Nederland: 'Adorabele rotzakken' 1947-1987 (Young Holland: Adorable bastards') (1987)
Elsken: JAPAN 1959-1960 Nippon data (1987)
De ontdekking van Japan (The discovery of Japan) (1988)
JAZZ Ed van der Elsken 1955-1959.61 (1988)
Natlab (1989)
Africa Ed van der Elsken 1957 (1990)
ONCE UPON A TIME (1991)
Once upon a time (1993)
L'amour! (1995)
Hong Kong (1997)
Leve ik! (Long live me!) (1997)
Nippon data & After Ed van der Elsken (2000)
Fotografie + Film 1949-1990 Ed van der Elsken Kunstmuseum Wolfsburg (2000)
Eye love you Fotografies + films 1949-1990 Ed van der Elsken Fundació "la Caixa" (2001)
55 Ed van der Elsken. Text Hripsimé Visser Phaidon Press Inc. Londen (2002)
My Amsterdam Ed van der Elsken Edited by Martin ParrAta Kando
In the early 1960s the Hungarian-Dutch photographer Ata Kando (Hungary/Netherlands, b. 1913) travelled several times to South America. There she produced various socially engaged reportages on Indian tribes in the jungles of southern Venezuela. The territory where these Indians lived and hunted was increasingly threatened by the exploitation of the forests. Kando's photographs were shown numerous places in Europe and America. Their exhibition contributed to the international struggle against the repression of the indigenous peoples in South America. Noorderlicht is showing a selection from this series.
Kando was born in Budapest and left for Paris in 1932 with her first husband, the artist Gyula Kando. After the war she was an assistant at the Magnum photo agency. Later she married Ed van der Elsken, with whom she moved to The Netherlands in 1954. Kando initially worked for various fashion houses. In 1956 her 'Rode Boekje zonder Naam' (Red book without a title), a photo book in support of Hungarian refugees.
Martin Parr and Gerry Badger : The Photobook: A History volume 1/ The Indecisive Moment: The 'Stream-of-Consciousness' Photobook
Ed van der Elsken Sweet Life
Out of stream-of-consciousness photography emerged several distinct genres - the 'personal' documentary, the diaristic photobook, the photonovel and so on. Another was the photographic odyssey, the photographer's quest to find himself (it's generally a boy thing), the photographic version of On the Road. The epitome of this genre is, of course , Robert Frank's The Americans, but not far behind is Ed van der Elsken's epic photojourney - Sweet Life. Whereas Frank criss-crossed the United States, Van der Elsken was even more wide-ranging. Sweet Life is the result of a 14-month world trip that he made in 1960-1, covering West Africa, the Malay Peninsula, the Philippines, Hong Kong, Japan, the United States and Mexico. Sweet Life was the name of a little tramp steamer in the Philippines, which makes its appearance in the book. Not surprisingly, modes of transport form one of the volume's major leitmotifs.
Van der Elsken's rationale for this freewheeling odyssey is typical Existential: 'I didn't understand one damn thing about it, except that it's enough to keep me in a delirium of deligth, surprise, enthusiasm, despair, enough to keep me roaming, stumbling, faltering, cursing, adoring, hating the destruction, the violence in myself and others.'
Although Sweet Life chronicles a journey, Van der Elsken's magnum opus has more in common with William Klein's New York than with The Americans. Like Klein, Van der Elsken designed the whole package himself, in an equally cinematic, improvisational, free-association way - there is no linear determinism in the narrative, though it does progress more-of-less logically from country to country.Like Klein, Van der Elsken brings into play a whole panoply of layout effects - double-page bleeds, crops, running pictures together and so on - and it is an unprecedented book in that a different cover for each of the seven countries in which it was published. Also like Klein's book, van der Elsken's was a big hit in Japan. His work consituted a significant influence on the young japanese photographers of the 1960s, about to be hit by the iconoclasm of the Provoke era.
Van der Elsken's words quoted above describe the tenor of the book as much as his journey. Sweet Life is a sprawing, exuberant cornucopia, a preview of the pure stream-of-consciousness, machine-gun approach that would soon come with the japanese Provoke aestetic, Van der Elsken's work has its dark and pessistic undertones, although in Sweet Life bold, frantic energies predominate.
-
Schoonheid van ons land
7:23 PM PST, 11/16/2006
Photography of : Carel Blazer, Paul Guermonprez, Nico de Haas, Karel kleijn, E. van Moerkerken and others
Boekbeschrijving Met medewerking van A. Viruly, Jan P. Strijbos en D.L. Daalder en een voorwoord van Prof. Dr. G.A. van Poelje
Fotografie van Karel Kleijn en anderenUitgeverij Contact, Amsterdam
1937 (derde druk)
"Eén lofzang op de Nederlandse kust! Allereerst de tekst, die niet alleen lyrisch van de liefde voor dit landschap getuigt, maar ook spreekt van de wordingsgeschiedenis van onze duinen, van oude gebruiken van deze streken, van flora en fauna - en verder de prachtige reeks foto's van een soms zeldzame schoonheid ....
Dit boek roept in ieder bewustzijn opgespaarde indrukken op, je ruikt het vochtige zand, je proeft de zilte wind en je hoort de schelpen kraken.
Ik wist niet dat ik zo dol was op dit landschap."
Van Texel tot Walcheren is deel 1 van het standaardwerk 'De schoonheid van ons land' bestaande uit de volgende delen (elk deel is een op zichzelf staand geheel)
Amsterdam
2e druk, Gebonden
zoals het leeft en werkt en lacht; zoals U het gezien heht en bewonderd. Hier zijn kunstenaars bezig geweest, die tegelijkertijd echte Amsterdammers zijn.
Neem van de honderd foto's welke gij wilt: een stuk Amsterdam begint voor U te leven.
Hei en Bos
Gebonden
Met liefde en geduld is hier in negentig grote foto's het schoonste uit hos en heide saamgebracht. Het grillige beeld der zandverstuiving en de stille heideplas, het verborgen leven aan de rand der beek, de mensen in hun arbeid op het land.
Rondom de Zuiderzee
Gebonden
Hier komen Oud-Holland en Nieuw-Nederland te samen. Als doeken van oude meesters ziet ge de foto's van dorpen en kleine steden rondom de Zuiderzee. Maar groot en suggestief daarnaast de geboorte van Nederland's twaalfde provincie.
De Residentie
Gebonden
"De prachtige foto's tonen beter en overtuigender dan het woord de karakteristieke schoonheid van de Hofstad.
De lens ontdekte de residentie, zelfs voor hen, die er vele
jaren wonen." (Haagsche Crt.)
Rotterdam
Gebonden
Een fascinerend foto-boekvan onze grote havenstad - een trotse Getuigenis van menselijke bedrijvigheid en ondernemingslust. Een boek waarin het rythme van de arbeid klopt.
Ieder deel is een kunstwerk en waardevol bezit. In prachtige linnen band, kloek van formaat, royaal van uitvoering, met al het raffinement der moderne techniek op het duurste papier gedrukt, is ieder boek een sieraad, ook in de meest exclusieve bibliotheek.
Als ge hij Uw boekhandelaar bent, spreek dan eens over deze boeken.
Met alle trots van den vakman zal hij U de werken laten zien.
Ieder deel kost f 3,90. De zes delen compleet in luxe band slechts f 17.50.
CONTACT - AMSTERDAM
Zelden was de gehele Nederlandse pers zo vol bewondering
UTRECHTS NIEUWSBLAD (Mr. R. HOUWINK): Zo begroeten wij met bijzondere ingenomenheid en grote vreugde dit standaardwerk, dat de liefde tot het eigen land aanzienlijk versterkt en tevens uitnemend geschikt is om den vreemdeling een indruk te geven van het Nederlandse landschap.
DE NEDERLANDER: Wie dit werk niet las en zag, weet niet, hoeveel schoons ons land wel biedt. Het is tegelijkertijd een reclame voor het reizen in eigen land. meer dan welke leuze ook.
DE NIEUWE EEUW: De foto's kunnen een vergelijking met die uit Europese collecties met glans doorstaan. Een leerzaam, boeiend en representatief boek.
BUITENSPORT -- het is een van de fraaiste uitgaven die wij ooit onder ogen kregen.
NIEUWE ROTT. CRT: Een kostelijk hoek.... Het kloeke formaat draagt er niet weinig toe hij om de vele foto's, die stuk voor stuk door haar beeldinhoud van een moderne visie getuigen, tot haar recht te doen komen.
WEEKBLAD WIJ: Het kan met de beste Buitenlandse werken wedijveren.... Een van de voortreffelijkste hoeken op dit gebied, dat zowel den natuurliefhehber als den fijnproever op fotografisch gehied ten volle zal bevredigen. Het is af.
BOEKENSCHOUW (R.K.): Wij weten niet wat we meer waarderen: de rake artikelen of de zeldzaam mooie foto's. Werkelijk een buitengewoon mooi boek.
HET VADERLAND: De gereproduceerde foto's zijn alle ware meesterstukken van opneming en van druk.... Een boek dat voor menigeen zal dienen om een schat van eigen geziene schoonheid in de herinnering te doen herleven.
DE CHRISTELIJKE ONDERWIJZER: Het is in één woord schitterend. Zowel voor de schoolbibliotheek als voor eigen bezit hartelijk aanhevolen.
DE BODE (BOND VAN ONDERWIJZERS): Wat een prachtig boek! Wat een bezit, zo'n bundel platen voor de klas. Helpt mee dit boek van oprechte vaderlandsliefde in de school te krijgen.
DE TREKKER: Telkenmale grijp je ernaar. Foto's, waarnaar je niet genoeg kunt kijken. Onnavolgbaar. Dit boek leert de trekker "zien", en vreugde beleven aan alles, wat hij op zijn weg vindt.
OPBOUW: Dit hoek is een verrassing .... Zeldzaam mooie afwerking.
Dit prachtige plaatwerk is zeer geschikt om als geschenk te dienen. Nationale lectuur van de beste soort.
TIJD EN TAAK: Zonder reserve: een prachthoek! Foto's, die je met stille bewondering bekijkt.
LAND EN VOLKENKUNDE: Juweeltjes van fotokunst. Het geheel bevat een schat van natuurschoon.
VRIJE VOGELS: Onvergelijkelijk mooie foto's. Een boek om op je verlanglijst te zetten voor verjaardag en Sinterklaas
Van Texel tot Walcheren 
Inleiding De schoonheid van ons land, deel 1
ONZE KUST
Het is onze kust.
Het water vloeit aan, het water vloeit af bij die grens tussen het kleine land en de grote Noordzee, welke de mensen vanachter die kleine duinranden langer kent, dan zij zichzelf kennen; de eb en de vloed gaan en keren in de brede zeegaten en over het strand, de zeewind blaast en de landwind keert, het zand stuift en waait voorbij en de mensen uit het kleine land met de kleine maten kunnen er al de vergankelijkheid, welke hun leven vult, gaan verstaan.
Het is hun kust - misschien het landschap, waar zij zichzelf het diepst en duidelijkst kunnen begrijpen, omdat het eeuwige en het tijdelijke er elkander vinden, omdat zij en hun voorgeslacht in dit grensgebied zijn geboren en gegroeid en de zeewind door hun ganse historie van ernstige werkzaamheid de zilte lucht van de oneindigheid geblazen heeft zoals hij nog vandaag doet, terwijl de grote, witte wolken, die van Doggersbank en over den Oceaan komen, over zijn kleine tuin van bossen en hei en bouwland en werkplaatsen gestuwd worden.
Het is de kust, die bij hun leven hoort; van alle landschappen is hier de zuiverste spiegel van de mens, die achter deze duinen geboren en getogen is en er sterven zal met al de tekenen van zijn geslacht, terwijl de zee er af en aan zal blijven vloeien als altijd en voor eeuwig.
Het geeft niet, wat voor klein werk hun handen doen of niet doen.
Er zijn er, die met een mand langs het strand gaan om schelpen te vissen en er zijn er, die van hun geestdodend werk of gebrek aan werk in de stad alleen maar eens naar de meeuwen en de horizon komen kijken; er vaart een kleine logger tussen de pieren van Scheveningen uit met een stuk of wat van hen, die om haring gaan en hoog boven de duinen bij Zandvoort keert vanuit de gezichtseinder de stip van hen, die de middagdienst van Liverpool naar Schiphol hebben gevlogen en nu bijna thuis zijn; er zijn er die op wacht staan op het fort Erfprins en er zijn jeugdverenigingen die zingend langs het strand lopen met een hart vol van wijdte en toekomst, er zijn gebogen dokwerkers, die de krammat vlechten en jutters, lanterfanters, spelende kinderen en zij, wier lange, harde leven door het zwaarste werk was vervuld... het blijft tegenover de eeuwige ruimte welhaast gelijk, want hoe gescheiden en verschillend hun leven en hun lot mogen zijn, als ze het hoofd opheffen en over het werk van hun handen uitzien naar de Noordzee, zal die zee daar glinsteren of bruisen of beuken en breken of spiegelen "als hun ziel, in wezen en verschijning; een levend schoon, dat zichzelve niet kent".
Want wat een dichter verstaan heeft, heeft immers iedereen van ons in dit land verstaan als hij over zee uitzag?
Het is onze kust -, op de globe niets dan een nietig lijntje aan een schiereiland van Azië, maar in ons leven een beeld zo rijk en zo groot als de wereld.
Ieder van ons, die uitgekeken heeft, heeft iets anders, iets nieuws, iets beters begrepen van het leven en zijn volk en zichzelf; ieder, die met open ogen tussen Texel en Walcheren heeft uitgezien over dit landschap, dat de Westenwind en de Noordzee gebouwd hebben, kwam iets dichter tot zichzelf en deze Nederlandse kust, waar bij hij hoort door zijn landaard, zijn lijf en zijn ziel, omdat Tromp voor die kust gevaren heeft, toen krijgseer nog klank had en Gorter's Mei er aan geboren is, omdat Heyermans en Israëls daaraan hun aandacht gaven.
Deze kust is ons domein, naar diepste betekenis.
Men kan rond de wereld vliegen langs die grote Nederlandse luchtweg naar het einddoel van zijn meevarende voorouders en de kustlijnen volgen van Perzië en Malakka waar de woestijn en het oerwoud tot aan de zee naderen, in bezinning uitzien over de duinen en het strand aan de kust van het Heilige Land, avonden langs die luchtweg uitrusten aan het water bij Mersa Matruh, Athene, Jask, Karachi, Akyab, Singapore... overal is de wereld bont en kostelijk en nergens kan een mensenhart armer vandaan keren, maar de diepe verwantschap, waaruit een werkelijke bezinning kan ontstaan, bestaat toch alleen hier met deze schorren en slikken, wanneer uit de nevel van achter de paalhoofden de roep van de verre brulboei klaagt, de wieren op het basalt bij laagwater net ruiken als vroeger of als 's middags de zeewind de lucht heeft schoongewaaid en de taaie bossen helm weer onder een zonnige, blauwe lucht in het warme, ruige zand staan te wuiven, een man met zijn kind en zijn hond, die naar hoge meeuwen hapt, weer over de duintoppen gaan lopen en naar de verre schuiten bij de horizon kan uitkijken zoals de jongen, die hij eens geweest is, zo dikwijls met een andere hond gedaan heeft.
Die oude hond is al lang dood want honden leven niet zo lang en die jongen van vroeger loopt daar nu al met zijn zoon, maar de zee ruist het oude lied van vroeger en altoos.
Deze kust is zichzelf gelijk gebleven ~ wij zijn er zo vast mee vergroeid, dat wij ervan moeten houden. Ook vandaag nog is het de kust van Willem van de Velde: onder blauwe lucht en geligwitte mooiweerswolken drijven schepen loom in spiegelend stil water, zeilen hangen rustig uit, tegen het blauw waait lui een rood-wit-blauwe vlag, waar blanke meeuwen wieken en in de verte boven het donkere basalt van de lage kustlijn steekt een puntig kerktorentje omhoog.
Maar vandaag is het ook precies zo de wereld van Nederland's nieuw domein: razende motoren trekken door de nevels de zoveelste machine vandaag over de Noordzee, de snelheidsmeter trilt bij 270, regenzware rimbus omsluit het metaal; mistige, doffe en dampige winterluchten, waarin alleen het Morsegefluit over de zee de weg kon vinden, hebben de wereld uitgewist, totdat plotseling, onverwacht, de sluiers breken, en even, heel diep in de vaalte, de Delflandse hoofden in de grijze zee uitsteken.
"Ik houd zo van die lange palissaden
Die van de kust de grote zee ingaan
Alsof veel mannen van den oever traden
En tot hun schouders in het water staan",heeft Jan Prins van ze gezegd; die andere Nederlander achter het Douglasstuur zegt niets en haalt alleen twintig graden van de stuurkoers af om op Waalhaven te gaan landen, maar dat verschil zit 'm maar aan de buitenkant want essentieel is, dat een stuk eigen kustlijn hun beiden weer iets belangrijks in hun leven verteld heeft.
Deze kust is ónze kust, onze Nederlandse kust.
Om Toorop's fijne pointilleerwerk van krullende zomergolfjes aan het strand als om de ernst van zijn apostelkoppen, welke hij zich koos uit het vrome, sterke geslacht, dat achter de Zeeuwse duinen woont; om de weemoed van Israëls zowel als om Heyermans' strijd, om de ziltdoorwaaide oneindigheid van de hemel boven het strand als om het vele, vele prikkeldraad en het vele, vele verbodene in zijn duinen en zijn dorpen, om alles wat Holland en Zeeland tot Holland en Zeeland maakt en hun zoom tot het grensgebied tussen mensen en eeuwigheid, ~ om elk ogenblik, waarin een wandelaar uit dit land daar ergens tussen Walcheren en Texel met de woorden van Adema van Scheltema voor zichzelf heeft kunnen zeggen:
"Mijn hart heb ik gedragen
Tot aan de wijde zee ~
De geur van oude dagen
Waait op haar adem mee.
In haar gerucht bedolven
Luistert mijn hart, bevrijd,
Naar 't lied van wind en golven
En van vergetelheid".A. VIRULY.
-
Dutch photography in the '40's
11:07 AM PST, 11/16/2006
A little impression of FOTOKUNST Dutch photography in the '40's :
A nice detail Vacantie (Holidays) of Aart Klein :
-
Shopping in Deventer
1:14 AM PST, 11/12/2006
I did some shopping for photoBooks in Deventer, a small town in the east of the Netherlands. Sometimes called 'little Amsterdam'.
-
Some shopping results
12:58 AM PST, 11/12/2006
-
Corporate photoBook, Photography
7:45 AM PST, 11/8/2006
Summary : Mirelle Thijsen Het Bedrijfsfotoboek 1945-1965
Bedrijfsfotoboek
The 'commemorative company photo book' occupies a prominent position in the history of postwar Dutch photography. Company photo book is not a common term and its definition is problematic. A company photo book is considered to be a one-off publication - usually in the form of a commemorative volume - whereby a Dutch business company commissions a special team to document or depict the company as a whole or particular aspects of it. In the most outstanding examples this team consists of an experimental writer-poet, one or more well-known photographers and a prominent graphic designer. The collaboration between photographers, graphic designers and authors, on the one hand, and patrons from the world opf business and industry on the other, forms an essential characteristic of this genre.
The significance of these company photo books for the history of Dutch photography is substantial. Partly because of the genre, photographers could survive and accumulate a body of work. What is more, because the company photo books represented the most lucrative and prestigious assignments for photographers in the postwar years, the phenomenon contributed to the fact that they became trend-setting. Furthermore, the vanguard figures involved were from the humanistic tradition in documentary photography and often had leading functions in the professional organizations of photographers after the Second World War. These photographers determined the image of Dutch business and industry in the postwar period of reconstruction. Also as a part of the history of companies and in a cultural-historical respect, these photo books constitute an important source of information about the development of Dutch industry, business and social life. A facet of Dutch industrial history is literally made 'visible' in the company photo books.
At the same time the genre reflects the self-image of the industrial patrons an image of working and living communities which was often exceptionally optimistic. Various sorts of books preceded the genre. The roots of the company photo book can be found in 19th century books with glued-in original photographs, exhibition and product catalogues, company photo albums and photographically illustrated commemorative volumes. Although commissions for photo books from the business world were scarce in the interbellum period, this period is mainly crucial for the creation of the genre. It was during these years that the New Photography laid the aesthetic basis for the postwar company photo book. Important impulses came from international contacts with, among others, members of the Bauhaus and the way they used photography in avant-garde publications.
The New Photographers extolled the vitality of the new industrially manufactured products for the benefit of the masses in company catalogues, brochures and special publications. What was propagated here was not so much artistry but rather a progressive, social message. From a social perspective, the New Photographers thought it was necessary to use modern techniques in order to provide information about products and that the most suitable means for this were the stylistic characteristics of the New Photography (photomontage, worms eye view, diagonal lines). This socially conscious view could later find application in company photo books.
The social-documentary tradition in photography was partly responsible for the rise of the genre. The first photo books in which a burgeoning humanistic vision of man and society can be seen appeared in the last quarter of the 19th century. In the first decades of the 20th century an important group of photographers adhered to realism. They undertook extensive projects in which daily life, codes of dress and behaviour and professions were systematically examined and recorded in book form. Precedents of the postwar company photo books can be seen in both the iconographic aspects as well as the social function of such photo books as Anlitz der Zeit (August Sander, 1929) and Let Us Now Praise Famous Men (Walker Evans, 1941). But the matrix for the rhetorical image and the humanistic view of (working) people in the company photo book was provided by the catalogue of the famous international exhibition The Family of Man (1955).
The informalisation of society after the Second World War is reflected in the genre. From the time of early industrial photography up to and including the documentary-humanist tradition in the company photo book, a shift can be perceived in the visual vocabulary from 'detachment' toward 'involvement'. Detached imagery in photographs of men in hats and overalls - underlining the anonymity and uniformity on the shop floor and portraits of directors emphasising the hierarchy within the company - were replaced in the Reconstruction years by probing photographs of youth, world events and travel as representations of dynamism, speed and progress. The visual vocabulary had become more direct and at the same time the increasing use of run-off photographs was indicative of growing respect for the autonomy of the photographic image. In the course of the 1950s detachment gave way to informal directness in language use, while photography and design bore witness to social involvement with working people on the basis of varying perspective and camera angle.
Certain prototypes - especially striking examples from the genre's hey-day - reveal how a contemporary and humanistic vision of the theme 'man and work' is visualised and dramatised in a visual structure, whether or not in narrative form. The way in which a story is told visually is ultimately determined by the direction and nature of the designer. Four types of company photo books can be distinguished on the basis of formal and aesthetic characteristics: the visual narrative, the filmic scenario, the photo-typo-language and the visual rhyme.
Oranje Nassau Mijnen (1953) is a typical example of a visual narrative. This book about Limburg miners by the photographer and doctor Nico Jesse is narrative: there is a linear story (a day-in-the-life of, from raw material to final product) and a chronological structure in series of photographs. Typically of such early postwar photo books of this type, it reflects a moralistic and rhetorical portrayal of mankind.
The filmic scenario - that is to say, a sequence of photographs in the manner of a film and often based on a written scenario - is prominent in the legendary photo book vuur aan zee (1958) compiled by the designer Jurriaan Schrofer for Hoogovens in Ijmuiden.
The synthesis of photography and typography is pivotal in the third type, the photo-typo-language. 100 Jaar Grasso (1958), compiled by Benno Wissing for an engineering works in Den Bosch, illustrates postwar experiments in this area. The commemorative book is a distinct example of high-quality printing and dynamic typography.
An infrequently seen type of company photo book is that organised according to visual rhyme by means of an associative arrangement of existing visual material. A typical example is the paperback De trein hoort erbij (1964) published by the Dutch railways. Its kaleidoscopic mixture of photographs, drawings and text announces the hybridisation that entered the genre in the mid-1960s.
Very diverse collaborations underlay these company photo books. Most of the books were produced during the Reconstruction period by teams, a notable phenomenon since in the same period various professional groups were differentiating themselves from the old all-round prewar applied artists. The new form of organisation (the Association of Practitioners of Applied Arts in the GKf Federation) and the management of artists working in applied arts were two of the factors that contributed to this professionalisation. Professional attitudes were changing, the prestige of applied artists was growing and the profession of designer and photographer was gradually becoming emancipated. From the mid-1950s certain industries showed remarkable interest in photo books about the activities of their own companies. A special team brought together by a prominent printer-publisher provided the text, image and book design. The printer-publisher also supervised production of the company photo book. Collaboration between photographer and designer in the realization of these books was remarkably constant. The breeding ground for this collaboration was the GKf. Some companies, particularly in the graphic industry, have a tradition in the area of initiating and producing prestigious printed matter. After the war, companies such as PTT, Bruynzeel and Hoogovens continued this tradition of promoting and distributing art and culture. A decisive role was played here by particular individuals, prominent figures on the Board of Managing Directors, who had a considerable affinity with expressions of contemporary art and culture and who moved in artists' circles. Progressive industrial patrons began working together with experimental writers and poets from the Vijftigers Movement in order to produce representative publications. The Vijftigers mainly became involved in the production of company photo books via GKf members belonging to unions of graphic artists and photographers. They undertook this for different reasons. One aspect was that experimental poetry was associated with the documentary nature of contemporary photography: both groups wanted to record the present in word as well as image, aiming to proclaim a correspondingly humanistic point of view. The collaboration between authors, photographers and designers on the one hand and like-minded industrial leaders on the other, reached its peak in the late 1950s and early 1960s, resulting in company photo books that can be termed avant-garde. But it is principally from a deeply-rooted sense of solidarity that left-leaning industrial patrons and like-minded artists regarded the production of books as a social act.
After the culmination of the Reconstruction the genre began to decline. A more hybrid type of company photo book came into fashion, simultaneously with the rise of design and advertising bureaus. This development brought along with it a number of shifts: the printer was no longer the one who assembled the team and commissioned the artists; instead, project developers within the graphic industry began to form specialised teams. The nature of the collaboration also changed, new commissioning situations having been created through cooperation between photographers, designers, writers and industrial patrons in the realization of the company photo book. The artistic value of the company photo book levelled off in these years and the annual report ultimately replaced it.
Two occasional publications in the field of high-quality printing and book production offer particular insight into the contemporary appreciation and reception of the genre: the Christmas issue of the Drukkersweekblad and the jury report of De best verzorgde vijftig boeken. These prestige objects function as a touchstone of quality and as a mark of recognition within graphic design circles. Company photo books, however, were solely judged on their graphic merits and seldom on their photographic and literary qualities. The relatively low appreciation of photography can, like the discrepancy between the reputation of the graphic designers and the photographers, be historically explained. From the outset photographers have had to struggle in securing a place within the world of fine art. In contrast to graphic designers who had already distinguished themselves early within the applied arts movement and whose status is in part due to that of typographers, from whom they partially stem and whose status has been recognized since time immemorial. For substantial time after the war photographers continued to hold a minority position as GKf members within the graphic sector with which they were closely associated, yet from the mid-1950s there were signs of an undercurrent where the autonomy of photography was attempted.
And although the company photo book declined during the 1960s and 1970s, the genre enjoys considerable appreciation today, as can be seen by the high prices such books fetch in the market. Moreover, there is growing interest from a photo-historical point of view. Company photo books were also produced after 1965, but the situation has drastically altered and perspectives on photography have changed. In a time span of 40 years which saw not only the institutionalisation of photography and establishment of a commissioning policy, but also the crucial role of the government in the process of consciousness-raising among photographers and formation of the first company photo collections, the postwar company book has been gradually replaced by books prepared by autonomous artists in which contemporary business culture and the decline of certain industries are documented. Whereas the postwar company photo books were primarily public relations instruments, originating from a social-democratic spirit and in the best cases of an avant-garde character, the present-day versions are not at all similar. The social need for the genre is now small.
For the purpose of an inventory of the genre, a database has been developed. The books represented in it are classified chiefly with the aim of documenting bibliographical details. The importance of such a catalogue of the genre is accentuated by the fact that company photo books are difficult to trace given they are dispersed widely across company and photo archives, private collections and libraries in the Netherlands.Mirelle Thijsen Het Bedrijfsfotoboek 1945-1965 Professionalisering van fotografen in Nederland
-
Bint : my basic inspiration...
6:14 AM PST, 11/8/2006
This lovely monography inspires me to set up my own private collection of Dutch corporate photobooks...
Professionalisering van fotografen in Nederland
Mirelle Thijsen
Edited by Bram Kempers, Adi Martis
Designed by Reynoud Homan
Dutch/English summary
288 pp / 240 x 240 mm / hardcover /
ISBN 978 90 6450 461 7 - ISBN 90 6450 461 XBest Dutch Book Design 2002 In de geschiedenis van de naoorlogse Nederlandse fotografie neemt het 'bedrijfsfotoboek' een belangrijke plaats in. Deze boeken zijn het resultaat van een uniek samenwerkingsverband tussen fotografen, literatoren, grafisch ontwerpers en captains of industry. Mede dankzij dit genre boeken konden fotografen overleven en een oeuvre opbouwen. Sterker nog, het genre heeft bijgedragen aan het feit dat fotografen als Carel Blazer, Martien Coppens, Violette Cornelius, Ed van der Elsken, Paul Huf, Nico Jesse, Cas Oorthuys en Ad Windig toonaangevend zijn geworden. Deze publicatie geeft een fotohistorisch overzicht van de iconografie van het bedrijfsleven en behandelt het beeld van arbeiders en ondernemers in het naoorlogse Nederland. The series Beeldcultuur in Nederland (Visual culture in the Netherlands) was instignated by the Prins Bernhard Cultuurfonds. Dieses Buch ist eine kleine Sensation. [..] Een excellentes Buch über Bücher von ihrer schönsten Seite. Leica World, Summer 2003 Het Bedrijfsfotoboek belicht synthese kunst en kapitaal op grondige wijze. Philip Mechanicus in het Financieel Dagblad, January 4th 2003, pp. 26 Een gedegen informatieve en mooi vormgegeven uitgave over het gebruik van fotografie. De documentatie is voorbeeldig. Ide Boelema in Vitrine, March-April 2003, pp. 53 Uitgeverij 010 heeft dit jaar een boek uitgegeven dat in de kast van de verzamelaar niet mag ontbreken: Het Bedrijfsfotoboek. Cecile van der Harten in Trouw, December 28th 2002, pp.35 An impressive account. The importance of this book for the history of photography cannot be emphasized enough. Jaap Lieverse in Items # 3, 2004, pp. 100 -
Welcome to Bint
5:35 AM PST, 11/8/2006
Welcome to : Bint photoBooks on INTernet...
and this is my vision :
.........Photography is the visual medium of the modern world. As a means of recording, and as an art form in its own, it pervades our lives and shapes our perceptions...And these photoBooks belong to my favourites :
